A-ZAD-LIQ

Susmaq əsla məğlub olmaq deyil, amma heç qalibiyyət də  danışa bilən lallara qismət olmur.  Susmaq- həyat adlı döyüşdən kənarda qalmaqdır ki, bu hal məğlubiyyətdən belə aşağılayıcıdır. Gördünsə, fikir bildirməlisən və unutmamalısan ki, o fikir sənin öz fikrin olmalıdır. İnsan özünə qorxularından və nəfsindən azad olandan sonra nail olur. Fikrini bildirmək qorxularından və nəfsindən, onlara yenilərək qursağında ilişib qalmış fikirlərini səsləndirə bilməməkdən doğan vicdan əzabından azad olmaqdır. Azərbaycanda azad olmaq cəsarətli davranışdır. Sivil ölkələrdə isə bu belə deyil.

Sivil ölkələrdə azadlıq cəsarət göstəricisi olmur. Ümumiyyətlə, sivil ölkələrdə azadlıq hər kəsdə olduğu üçün dəyərli resurs hesab olunmur. Ona görə də heç kim mitinqə çıxıb “AZADLIQ” deyə bağırmır. Azərbaycanda isə ən dəyərli mənəvi sərvət azadlıqdır. Ona görə ki, azadlıq qadağan olunub.  Qadağan olunmuş meyvə isə  həmişə daha dadlı olur.

Dünyada ən varlı insanlar heç şübhəsiz ki, narkobaronlar, silah düccarları və ya qaçaqmalçılar olur. Sizcə niyə? İqtisadiyyatdan anlayışınız olsaydı, bilərdiniz ki, tələbsiz təklif olmur.  Yəni, dediklərimi alan olmasa satanlar bu qədər qazanmazlar, elə deyil?!   Bəs onlar kimlərinsə zərurətinə çevrilibsə, azadlığın zərurətə çevrilməyəcəyinə kim zəmanət verir? Azadlıq insanın təməl zərurətidir, bunu ya verməlisən, ya da səndən “çırpışdıracaqlar”. Bax, buna görə sivil ölkələrin idarəediciləri vətəndaşlarına azadlığı öz xoşuyla verir. Bəs biz nə edirik?

Bu gün özünü azad hiss edib azadlığını cümlə-cahana elan etmək istəyən hər kəsə elə münasibət göstərilir ki, elə bil o anarxistdir. Bizim ölkəmiz anarxist görməyib və İnşallah ki, görməyəcək. Görəsən, azadlığını nümayiş etdirmək istəyən vətəndaşa bu cür münasibət göstərənlər heç düşünüb ki, bir gün özünü  bu damğadan müdafiə eləməyə çalışan fərdlər bezib damğasının haqqını vermək fikrinə düşə bilər?! Vətəndaşla oyun oynamaq olmaz, əzizlərim. Özünü azad görən insanla isə, heç olmaz. Çünki onu sənin sanksiyaların, təzyiqlərin qorxutmur.  O, azadlığı öz haqqı kimi görürsə, onu mütləq alacaq. Ya konstruktiv, ya da dekonstruktiv yolla. Siz onu döyə bilərsiniz, valideynlərini, özlərini, qohumlarını işdən çıxarda bilərsiniz, amma hər təzyiq onun əlindəki bir şeyi almaqla bərabər, həm də onun əlində olanları itirmək qorxusunu yox edəcək. Və bir gün qarşınıza özünüzün yaratdığı bir bədheybət çıxacaq.  Dövlət sabitliyin qoruyucusu olmalıdır, üsyan yaradıcısı yox.

Dövlət çalışmalıdır ki, vətəndaşının cəsarət göstəricilərini azaltsın.  Vətəndaş dövlətə inanmalı, ondan əsla qorxmamalıdır. İstənilən dövlətin varlığını isbat edən ən əsas faktor – vətəndaşlarıdır.  Dövlətin bütün instansiyaları, vətəndaşlara xidmət etmək üçün yaradılıblar. Bunu unudan məmurlar  xatırlamağa məhkumdurlar. Ədalətsizlik anlamı insanı ən çox stimullaşdıran faktorlardan biri, bəlkə də birincisidir. Yəni, ədalətsizlik edən məmur unutmamalıdır ki, mütləqa etdiyinin cəzasını yerdə, həm də ədalətsizlik etdiyi vətəndaşdan görəcək. Ağlı başında olan heç kim itirməyə azadlığı belə olmayan insanı, yəni vətəndaşı özünə düşmən eləməz.  Tarix dərsi demək istəməzdim, amma məcburam ki, dediklərimin haqlı olduğunu sizə isbat edim.

Oktyabr inqilabı Nikolayın öz təbəələrini dinləmək istəmədiyinə görə oldu. İtirməyə heç nəyi olmayan təhkimli kəndli nəhəng Rusiya imperiyasını yerlə yeksan etdi və Romanov sülaləsini yer üzündən sildi. Eləcə də SSRİ öz vətəndaşlarının etirazlarına məhəl qoymadığı üçün süqut etdi. Düzdür, burada kənar təsirlər, provakatorlar, agentlər var idi. Amma unutmayın ki, insan robot deyil və qərar vermək bacarığına sahibdir. Əgər kimsə dövlətə qarşı üsyana qalxırsa, mütləq günahkar dövlətdir ki, vətəndaşını razı sala bilmir. Məsələn, əgər hansısa Amerikan agenti Azərbaycanda “əsgər ölümünə son” devizi ilə etiraz aksiyası keçirərək 2500-3000 aksiyaçını bir araya gətirirsə, bunun günahı amerikan agentində və ya o aksiyada iştirak edənlərdə deyil,  əsgər ölümünə biganə qalan dövlətdədir. Kimin görməyindən asılı olmayaraq əgər dövlətin hər hansı strukturunda boşluq varsa, bu boşluq aradan qaldırılmalıdır ki provakatorların provkasiya fəaliyyətiylə məşğul olmaq üçün arqumenti olmasın.  Dövlətinin varlığının, özünün isə kənar qüvvələrə qarşı qarantı olan əsgərinin qeyri-döyüş şəraitində ölümünə etiraz  edən vətəndaşa anarxist, vətən xaini, anti-milli ünsür demək hakimiyyət , nümayəndələrinə qarşı vətəndaş inamını sarsar. Bu münasibət atanın “qapı sınıqdır,ata. Onu düzəlt” deyən övladına “ səsini kəs, küçük!” deməsinə bənzəyir. Üstəlik nəzərə almaq lazımdır ki, övlad istəsə də, atanı dəyişdirə bilməz, amma  vətəndaş istəsə...

14 Mart 2013 - cü il

11 May 2013-cü il